ကျော်ဝင်းက…..အိပ်ပျော်လွယ်သလောက် အလွန်အအိပ်စက်သူဖြစ်၏။ အောက်ထပ်အခန်းနှင့်အပေါ်ထပ်ရှိ သူ့အခန်းမှာ တဆက်တည်းဖြစ်နေ၍ လှုပ်ရှားသံတွေကလည်း တဆက်တည်းလိုဖြစ်နေသည်။ ကျော်ဝင်းအသံမကြားရအောင် ခုတင်ပေါ်က အသာအယာဆင်းလိုက်သည်။ သူ့အခန်းမှာ မီးမှောင်နေသဖြင့် အောက်ထပ်အခန်းထဲရှိ မီးရောင်က လက်တစ်လုံးခန့် ပေါက်နေသော ကြမ်းပြင်ကို အရောင်ဟပ်နေသည်။ ထိုအပေါက်မှ အောက်ထပ်အခန်းဆီသို့ အသာလေးချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ ဦးထွန်းမောင်နှင့် သူ့အဒေါ် မတင်သောင်းတို့…အဝတ်အစားကင်းကွာ ဗလာကိုယ်တုံးလုံးကြီးဖြင့် လိုးနေကြသည်ကို မီးရောင်အောက်တွင် အထင်းသားကြီး မြင်တွေ့ရသည်။အပေါ်ထပ်နှင့် အောက်ထပ်အကွာအဝေးမှာ ခွန်နှစ်ပေလောက် ကျော်ကျော်မျှသာရှိသဖြင့်…
ပန်းပွင့်လေးဝတ်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေတာကြည့်ပြီး
သူ လွန်ခဲ့တဲ့ သုံး လေး နှစ်လောက်က စပြီး သံယောဇဉ် ဖြစ်မိသူလေးက ခုဆို ၁၆ ကျော်လို့ ၁၇ ထဲပင် ဝင်တော့မည်ဖြစ်ပြီး ပန်းဖူးလေး တစ်ခု လို ဖူးစွံ့ ဝင့်ကြွား နေသည်။ ခုလည်း သူငယ်ချင်းများဖြင့် ချိန်းဆို ရေပက်ခံအထွက် အိုးမည်းသုတ်ရန်ကြံနေပြန်သည်။ ” ယုလေး ရာ မသုတ်ပါနဲ့ကွာ” “ခစ်ခစ် မရဘူး ကိုကြီး…